ความหมายของคำว่า ' ตะเภา ๒ '

ความหมายของคำว่า ' ตะเภา ๒ '
ตะเภา ๒ หมายถึง น. ชื่อไก่ชนิดเดียวกับไก่บ้าน ตัวอ้วนป้อม เหนียงสั้นและกลม มีขนมากทั้งขนแข็งและขนอุยหลายสีมีหางสั้นและแผ่กว้างที่ฐาน เป็นไก่ที่บรรทุกมากับเรือสำเภาหรือเรือตะเภาจากประเทศจีน จึงเรียก ไก่ตะเภา.

ตะเภา ๓
น. ชื่อหนูชนิด Cavia porcellus ในวงศ์ Caviidae ลำตัวอ้วนป้อม ขนปุยหางสั้น มีหลายสี เช่น ขาว นํ้าตาล ดํา มีถิ่นกําเนิดในประเทศเปรู มักใช้ในการทดลองทางการแพทย์.
ตะเภา ๔
น. (๑) เรียกอ้อยพันธุ์ที่ลําโต ปล้องสั้น สีขาว เปราะ ว่า อ้อยตะเภา, อ้อยสําลีก็เรียก. (๒) ชื่อหมากพันธุ์ต้นเตี้ย.
ตะเภา ๕
น. ชื่อขันนํ้าชนิดหนึ่ง.
ตะใภ้
(ปาก) น. สะใภ้.
ตะม่อ
(ปาก) น. ตอม่อ.
ตะมอย ๑
น. ชื่อฝีชนิดหนึ่งขึ้นที่ปลายนิ้ว เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียก่อหนอง.
ตะมอย ๒
น. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทํายาได้. (พจน. ๒๔๙๓).